κάμα

κάμα
I
Ινδική θεότητα του έρωτα που αναφέρεται και στις Βέδες ως θεός που εισακούει τις επιθυμίες. Περίφημοι είναι στην ινδική μυθολογία οι πειρασμοί στους οποίους ο Κ. θέτει ασκητές και θεούς. Αντιπροσωπευτική είναι η περίπτωση του Σίβα, που εξωθήθηκε να ερωτευτεί την Ούμα, την οποία όμως ύστερα κεραυνοβόλησε σε στιγμή οργής μεταβάλλοντάς την σε στάχτη. Ο βισνουισμός, θρησκεία που βασίζεται στην αφοσίωση και στην αγάπη, αναγνωρίζει τον Κ. με τη μορφή του Πραντγιούμνα, γιου του Κρίσνα και της Ρουκμίνα. Ο Κ. παριστάνεται ως έφηβος οπλισμένος με πέντε άνθινα βέλη.
II
(Kama).Ποταμός (2.028 χλμ.) στην ανατολική ευρωπαϊκή Ρωσία. Είναι ο κυριότερος παραπόταμος του Βόλγα και αρδεύει περιοχή έκτασης 507 τ. χλμ. Πηγάζει από την ομώνυμη ορεινή περιοχή στα κεντρικά Ουράλια όρη και τα νερά του προέρχονται κυρίως από χιονοπτώσεις και βροχοπτώσεις. Ο Κ. είναι πλωτός σε μήκος 1.000 χλμ., συγκεκριμένα έως τον οικισμό Καρτσέφσκι. Οι συνθήκες της ναυσιπλοΐας του έχουν βελτιωθεί αισθητά, ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία τεχνητών λιμνών. Εκβάλλει στον Βόλγα κοντά στην πόλη Καζάν.
Τα κυριότερα λιμάνια και παραποτάμιοι σταθμοί του Κ. είναι το Σολικάμσκ, το Λέβσινα, το Περμ, το Κρασνοκάμσκ, το Καπάρκα και το Σαραπούλ.
* * *
(I)
η
δίκοπο μαχαίρι με απλή λαβή και δίκοπη λεπίδα που καταλήγει σε αιχμή, αμφίστομο μαχαίρι, εγχειρίδιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. σχηματίστηκε υποχωρητικά από τον τ. καμάκι*, ο οποίος θεωρήθηκε εσφαλμένα ότι έχει την υποκορ. κατάλ. -άκι. Κατ' άλλους, η λ. κάμα < τουρκ. kama].
————————
(II)
-άτου, το
καύμα, μεγάλη ζέστη, υπερβολική θερμότητα, καύσωνας («στο κάμα το μεσημερνό αχνίζουν τα χαλίκια», Γρυπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < καῦμα (< καίω), με απλοποίηση του συμπλέγματος -vm- σε -m- πρβλ. απόγεμα: απόγευμα, θάμα: θαύμα].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • κάμα — η (λ. περσ.), μαχαίρι με δίκοπη λεπίδα που καταλήγει σε αιχμή, στιλέτο: Τον κάρφωσε με την κάμα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • κἀμά — ἀ̱μά , ἁμός 1 neut nom/voc/acc pl ἀ̱μά̱ , ἁμός 1 fem nom/voc/acc dual ἀ̱μά̱ , ἁμός 1 fem nom/voc sg (doric aeolic) ἐμά , ἐμός mine neut nom/voc/acc pl ἐμά̱ , ἐμός mine fem nom/voc/acc dual ἐμά̱ , ἐμός mine fem nom/voc sg (doric aeolic) ἀμά , ἡμός …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Κάμα Σούτρα — Σανσκριτικό κείμενο, γραμμένο από τον Ινδό σοφό Βατσιανάγια Μαλανάγκα μεταξύ 4oυ και 7oυ αι. μ.Χ. Περιέχει κανόνες σχετικά με την ερωτική ζωή των Ινδών και, παρά τον έντονο ερωτικό χαρακτήρα του, αποτελεί μέρος της θρησκευτικής φιλολογίας της… …   Dictionary of Greek

  • κάνω — και κάμνω (AM κάμνω, Μ και κάνω) κατασκευάζω, δημιουργώ, φτειάχνω (α. «δεν τήν έκανες καλά τη βιβλιοθήκη» β. «οὐδ ἄνδρες νηῶν ἔνι τέκτονες, οἵ κε κάμοιεν νῆας ἐϋσσέλμους», Ομ. Οδ.) νεοελλ. 1. επιχειρώ κάτι, προσπαθώ ή αρχίζω μια ενέργεια (α.… …   Dictionary of Greek

  • ακμής — ἀκμὴς ( ῆτος), ο, η (στον Παυσ. και ως ουδ.) και ἄκμητος, ον (Α) ακούραστος, ακαταπόνητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + κμης, μηδενισμένη βαθμίδα τής δισύλλαβης ρίζας *καμᾶ (πρβλ. κάμα τος) τού ρήματος κάμνω] …   Dictionary of Greek

  • αλεπού — Ονομασία που αποδίδεται σε διάφορα σαρκοφάγα του γένους αλώπηξ της οικογένειας των κυνιδών. Τα βασικά διακριτικά γνωρίσματα του γένους αυτού είναι: οξύ ρύγχος, η κατατομή του οποίου αποτελεί προέκταση της αντίστοιχης του μετώπου, όρθια αφτιά με… …   Dictionary of Greek

  • καύμα — και κάμα (ΑΜ καῡμα, ατος) [καίω] 1. υπερβολική ζέστη λόγω μεγάλης θερμότητας τού ηλίου, καύσωνας (α. «στο κάμα το μεσημερνό αχνίζουν τα χαλίκια», Γρυπ. β. «κυνικά καύματα» γ. «πρὶν ἄν τὸ καῡμα παρέλθῃ», Πλάτ.) 2. έγκαυμα μσν. θυσία μσν. αρχ. μτφ …   Dictionary of Greek

  • νεφόκαμα — το καιρός που είναι ταυτόχρονα νεφελώδης και ζεστός, κουφόβραση. [ΕΤΥΜΟΛ. < νέφος + κάμα (πρβλ. συννεφό καμα)] …   Dictionary of Greek

  • Περμ — Πόλη στο δυτικό τμήμα της Ρωσικής Δημοκρατίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (160.600 τετρ. χιλιόμετρα). Βρίσκεται στην προουράλια περιοχή, αριστερά του ποταμού Κάμα, αριστερού παραπόταμου του Βόλγα. Βρίσκεται 1.180 χλμ. προς ΒΑ της Μόσχας,… …   Dictionary of Greek

  • Σίβα — I Ινδική θεότητα, που προέρχεται από τη βεδική θεότητα των ανέμων Ρούντρα, που λέγεται και Γκιρίσα («Κύριος του Βουνού»), Πασουπάτι, Ούγκρα, Μαχαντέβα («Μέγας θεός») Προστάτης των γιόγκι (γιόγκα), είναι θεότητα τρομακτικού γενικά χαρακτήρα που… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”